وقتي به ليست نامزدهاي تاييد صلاحيت شده در انتخابات رياست‌جمهوري دوازدهم نگاه مي‌كنيم، نخستين نكته‌اي كه در ذهن پديدار مي‌شود اين است كه كشور به يك عقلانيت قابل قبولي رسيده و به سمت اعتدال حركت مي‌كند. اين تاييدشده‌ها نشان از اين دارد كه كشور به دنبال دردسر و تكرار تجربه‌هاي منفي، تلخ گذشته و بحران آفريني نيست. در چند ماه اخير و به ويژه در ماه‌هاي آخر سال ٩٥ شايعه رد صلاحيت آقاي روحاني در انتخابات بسيار پر رنگ بود و اسباب نگراني‌هايي را نيز فراهم كرده بود و اين شايعات دهان به دهان مي‌چرخيد كه اكثريت اعضاي شوراي نگهبان نظرشان بر ردصلاحيت رييس‌جمهور است. شايد از همين رو بود كه در آخرين ساعات ثبت‌نام دكتر جهانگيري در ستاد انتخابات كشور حضور پيدا كرد و به عنوان نامزد رياست‌جمهوري ثبت‌نام كرد. در كنار همه دلايل منطقي كه براي حضور آقاي جهانگيري بيان مي‌شود نمي‌توان چشم بر اين موضوع بست كه يكي از دلايل اين حضور همين شايعاتي بود كه در چند ماه گذشته شنيده مي‌شد. يكي از نگراني‌هاي اصلاح‌طلبان و جريان اعتدالي كشور همين موضوع بود و بر همين مبنا رييس‌جمهور را راضي به پذيرش اين استراتژي و در نهايت رضايت او را جلب كردند تا آقاي جهانگيري هم وارد ميدان انتخابات شود كه در صورت اتفاقات دور از ذهن و رد صلاحيت رييس‌جمهور يك گزينه قوي و راي‌آور وجود داشته باشد. با انتشار اسامي تاييد صلاحيت‌شدگان اما مشخص شد كه مجموعه كشور ميل حركت به سوي تندروي ندارد. اكنون كه هم رييس‌جمهور و هم معاون اولش در ميدان انتخابات حضور دارند مي‌توان اميدوار بود كه در مدت تبليغات و همچنين مناظره‌هاي تلويزيوني آقاي روحاني تنها نباشد. حقيقت اين است كه در ميان حضور چند كانديداي اصولگرا اين احتمال وجود داشت كه آقاي روحاني به تنهايي نتواند پاسخ همه را بدهد اما حضور آقاي جهانگيري اين فرصت را فراهم مي‌كند تا با توجه به اينكه ايشان بيشتر از همه در دولت درگير كار اجرايي بودند عملكرد واقعي دولت يازدهم را تشريح كند و بگويد كه دولت چه چيزي را تحويل گرفته بود و چه اقداماتي براي عبور از بحران انجام داده است. بي‌ترديد حضور آقاي جهانگيري و تشريح آنچه كه وجود داشته مي‌تواند اميد را در دل مردم زنده كند، زماني كه مردم از دستاوردهاي دولت مطلع شوند و براي‌شان روشن شود كه اگر دولت يازدهم نبود چه وضعيتي مي‌توانست در كشور حاكم شود جامعه را به آينده و انتخابي كه در سال ٩٢ انجام داده اميدوارتر خواهد كرد.
با انتشار اسامي نهايي نامزدهاي رياست‌جمهوري آرايش ميدان انتخابات مشخص شده است و به طور كلي مي‌توان اين پيش‌بيني را كرد كه اين آرايش در نهايت به سود حسن روحاني تمام خواهد شد، چرا كه بدنه اجتماعي و جامعه ايران به سوي راديكاليسم و خط تندروي نخواهد رفت، زيرا جامعه ايران به اين حقيقت آگاه شده است كه تندروي كشور را به بن‌بست مي‌كشاند و منابع انساني، اقتصادي و توليدي را نيز به هدر خواهد داد. در واقع اين تجربه‌اي است كه جامعه ايران در طول سال‌هاي گذشته كسب كرده و هزينه گزافي براي آن پرداخته است و با راي به حسن روحاني اين پيام را خواهد داد كه حاضر نيست به گذشته باز گردد. از سوي ديگر آرايش انتخاباتي از تقابل توسعه در برابر مسائل ديگر خبر مي‌دهد و بي‌ترديد اكثريت جامعه ايران خواهان توسعه كشور هستند و توسعه‌گرا‌ترين كانديداي موجود در اين ميدان حسن روحاني است. با توجه به شرايط موجود مي‌توان پيش‌بيني كرد كار انتخابات در همان مرحله اول به نفع حسن روحاني تمام خواهد شد. حسن روحاني در شرايطي رييس‌جمهور شده بود كه اجماع جهاني عليه ايران وجود داشت و تحريم‌ها اقتصاد كشور را به بن‌بست كشانده بود اما با يك توافق جهاني توانست همه اين فضاها را از ميان بردارد و اين دستاورد كمي نيست. اما اينكه توقع داشته باشيم برجام در عرض يك سال همه اقتصاد ايران را زير و رو كند و بهبود ببخشد بي‌شك توقع زيادي است. مهم‌ترين اتفاق پس از برجام اين بود كه كشور در مسير درست قرار گرفت و با تداوم اجراي آن مي‌توان اميدوار بود كه ظرف دو سال آينده اقتصاد آسيب ديده كشور كمي بهبود يابد. به باور من اين مسائل به تنهايي مي‌تواند جامعه ايران را قانع كند كه به تداوم حسن روحاني راي دهد و نتيجه انتخابات را به سود او رقم زند.