سرو ابرکوه، علیرضا رستگار فرزند غلامحسین ۳۶ ساله کارگر شهرداری، چندی پیش در حین کار، برگه چکی با مبلغ نزدیک به ۲۰ میلیون ریال در خیابان سرو، پیدا کرده و به محسن فلاح زاده مسئول خدمات شهرداری ابرکوه تحویل می دهد.

بعد از آن جریان باز هم در بلوار امام خمینی (ره) برگ چکی به اسم آقای ح – ف در وجه اداره دارایی شهرستان مشاهده کرده و همانند دفعات گذشته آن را به شهرداری تحویل می دهد.

مسئول خدمات شهری هر بار که علیرضا را می بیند، بی درنگ فقط می پرسد: چکه یا پول نقد؟!

فلاح زاده می گوید: با شناختی که از وی دارد مشاهده چنین رفتاری بعید نیست. رستگار به دلیل موقعیت شغلی به چنین مواردی زیاد برخورد می کند، و جالب اینکه همه اشیاء مفقودی شهروندان را بدون کم و کاستی به شهرداری تحویل می دهد.

علیرضا رستگار در گفتگو با اکرمی مسئول نشر اخبار شهرداری گفت: همیشه در زندگی زحمت کشیده و تلاش کردم و به رزق و روزی که خدا برایم مقرر کرده راضی بوده و هستم.

رستگار اظهار کرد: شاید همه فکر کنند به خاطر اینکه اگر چک ها را نقد کنم صاحبان آن می توانند از طریق بانک پیگیری کرده و دستگیرم کنند، چک های پیدا شده را به صاحبانش برمیگردانم، ولی چنین نیست. بیش از صد بار این اتفاقات (پیدا کردن چیزهای ارزشی در زباله ها) برایم پیش آمده است.

وی افزود: بارها و بارها شده است که مبلغ های متفاوت هم پول نقد پیدا کردم که میشد استفاده کنم و کسی نمیفهمید، ولی همیشه با خود میگویم: هیچ کس هم که مرا نبینید، پس اون خدای بالای سر چی؟! خدا همیشه پیش چشمم و مد نظرم بوده و هست.

علیرضا با اشاره به زندگی ساده و دختر بیمارش عنوان کرد: تا کنون نزدیک به میلیون ها تومن خرج درمان دخترم کردم. مشکلات برای همه هست و من هم بی نصیب نمانده ام، برای همین احتمال می دهم مثلا شاید کسی که پول را گم گرده برای مخارج خیلی مهم و ضروری پس انداز کرده باشد.

رستگار بیان کرد: اگر وضع مالی خوبی ندارم طالب حق و حقوق مردم هم نیستم. حق کسی را نمی خواهم و چشم داشتی به پول های باد آورده ندارم.

علیرضا با اشاره به نقش اساسی خانواده ها در تربیت فرزندان گفت: من از پدر کشاورزم یاد گرفتم که مال مردم، مال مردم است و ما نسبت به آن مالکیتی نداریم و همچنین به فرزندانم یاد دادم که هر موقع و هر جایی چیزی پیدا کردند بدانند که مال خودشان نیست و باید به صاحبش برگردانند.

این کارگر شهرداری با زبانی ساده ولی کوبنده توصیه کرد: امیدوارم همیشه یاد بگیریم و به دیگرا هم یاد بدهیم که نباید پا را از گلیم درازتر کرد، به هر اندازه که خدا رزق و روزی هر بنده را مقرر کرده باشد، همان است نه کمتر نه بیشتر.