آنچه كه در رابطه با برجام رخ داده يك حادثه غيرقابل پيش‌بيني بود. انتظار نداشتيم با آن‌همه دقت و وقتي كه كشورهاي مطرح دنيا صرف كردند و به نتيجه‌اي رسيدند كه براي دنيا هم دستاوردي استثنايي محسوب مي‌شود، يكي از شش كشور همه‌چيز را زير پا گذاشته و پيماني بين‌المللي را بشكند. اين مساله نشان از ماهيت استكباري و امپرياليستي امريكا دارد كه تنها با قلدرمآبي در دنيا عمل مي‌كند.

متاسفانه از ابتدا صداي واحدي در مورد برجام وجود نداشته اما امروز اتحاد مهم‌ترين ضرورت ما است. عده‌اي از ابتدا مذاكرات هسته‌اي را زير سوال بردند و برجام را نپذيرفتند. بگذريم كه الان همان دلواپسان نگران برجام شده‌اند. صداي واحد در روزهاي دولت آقاي احمدي‌نژاد نيز وجود نداشت. خاطرم هست كه آقاي لاريجاني زماني كه دبير شوراي عالي امنيت ملي بود، با آقاي سيد محمد خاتمي ملاقاتي داشتند و از او استمداد طلبيده و خواست كه اجازه ندهيم پرونده هسته‌اي به شوراي امنيت سازمان ملل برود. ايشان در اين زمينه نگران بود. اينها نشان از اين دارد كه يك عده نگران پرونده هسته‌اي و عده‌اي به عكس بي‌خيال بودند.

آقاي احمدي‌نژاد آن دوران با اقداماتي ناپخته اجازه داد كه پرونده به شوراي امنيت برود. آقايان لاريجاني و احمدي‌نژاد هر دو از يك جريان سياسي بودند اما ديدگاه‌هاي آنها كاملا در اين رابطه متضاد بود. امروز نيز نبايد فراموش كرد كه منافع ملي به‌شدت در خطر قرار گرفته است. قطعا همه مسوولان و فعالان كشور بايد در اين رابطه حساس باشند و براي حفظ منافع ملي بايد وفاقي به وجود بيايد. همه سعي كنند، با هجمه‌هاي سنگين به كشور مقابله كنند. هنوز نمي‌دانيم اعضاي اروپايي چه عكس‌العملي نشان خواهند داد. نمي‌دانيم حاضر هستند تا هزينه‌هايي براي ماندن در تعهدنامه بپردازند يا خير. به هر حال ما در معرض يك تصميم حياتي و استراتژيك هستيم كه همدلي همه جريانات را مي‌طلبد.