میبدی ها هرکجا که هستند هم در عرصه علمی و هم در عرصه اقتصادی می درخشند. رتبه ۵ کنکور ریاضی امسال را سروش شرافت کسب کرد. دانش آموز اصالتا میبدی که در مدرسه شهید صدوقی یزد تحصیل و در مرکز استان نیز زندگی می‌کند. تلاش کردیم تا با خانواده سروش تماس بگیریم و گفتگوی کوتاهی را با یکی از نخبگان کنکور سراسری و شهرستان میبد انجام دهیم. که در زیر می خوانید:
از خانواده آقای شرافت برایمان بگویید؟
خانواده ما چهار نفره است. یک خواهر۱۲ساله دارم. پدرم رتبه ۴۰ منطقه را در زمان خودش کسب کرده بود و الان هم استاد دانشگاه است و در رشته الکترونیک دانشگاه علم و هنر تدریس می کند. مادرم هم مزون لباس دارد.
چرا رشته ریاضی را انتخاب کردی؟
کلا خانوادگی به رشته ریاضی علاقمند هستیم. منطق ریاضی من را به خود علاقه مند کرده است. خیلی زیست‌شناسی را دوست نداشتم و فکر می‌کنم ذهنم، ذهن مهندسی است.
چگونه از نتایج کنکور مطلع شدی؟
من اطلاع نداشتم که نتایج روی سایت بارگذاری شده است، نیمه شب اعلام شده بود. مشاورم صبح با من تماس گرفت، از خواب بیدار شدم. خواب آلود بودم نمی فهمیدم چی می گویند. به من تبریک می‌گفتند. گفتم چیزی شده؟ مشاورم رتبه ام را به من خبر داد و من هم به خانواده ام گفتم.
فکر می کردی که چنین رتبه‌ای را کسب کنی؟
بیشتر فکر می‌کردم که رتبه ۲۰تا۳۰ را به دست بیاورم.
شیوه‌خاصی برای درس خواندن داشتی؟
بعد از تدریس معلم، درسم را می‌خواندم. براساس آزمون ها تست می‌زدم. آزمون ها را بررسی می‌کردم و روزهایی که مدرسه می رفتم ۵ تا ۶ ساعت درس می‌خواندم. روزهایی که کلاس نداشتم هم ۸ تا ۹ ساعت مطالعه می‌کردم.
از وسایل کمک آموزشی و کلاس های کنکور استفاده کردی؟
نه فیلم آموزشی به دردم خورد و نه کلاس اضافه با معلم داشتم. در کلاس‌های کنکور هم شرکت نکردم.
به نظر شما بهترین روش مطالعه چیست؟
بهترین روش مطالعه برای هر کسی فرق می‌کند من خودم با خواندن و تست زدن خیلی موفق بودم.
به چه درسی علاقه بیشتری دارید؟
در درس هایم به فیزیک خیلی علاقه دارم و به ریاضی هم علاقه مند هستم.
درصدهایتان را برایمان می گویی؟
فارسی ۵۷ درصد، عربی ۹۵ درصد، دینی ۸۰ درصد، زبان۸۹ درصد، ریاضی ۸۹ درصد، فیزیک ۹۷درصد، شیمی ۶۷ درصد.
استرس خواستی هم داشتی؟
بزرگترین استرسم برای کنکور، همین کنکور بودنش بود. چیزی که ۱۲ سال برایش زحمت کشیدم.
عوامل موفقیت شما چه چیزهایی بود؟
من درسها را عمیق و مفهومی یاد می‌گرفتم. اول با دیده تستی نگاه نمی‌کردم اول مفهومی آن را درک می کردم بعد به دنبال مسائل تستی آن می‌رفتم.
هنگام خستگی چه کار می کردید؟
تصویر زندگی بعد کنکور که چه کاری باید انجام دهم فکرم را مشغول می‌کرد.
اوقات فراغت فیلم می دیدم، بازی می‌کردم و در مدت کنکور کتاب جنگ و صلح تولستوی را خواندم.
آیا از فضای مجازی استفاده می‌کردید؟
در مدت آماده شدن برای کنکور شبکه‌های اجتماعی را کنار گذاشتم و هرازگاهی به سراغشان می‌رفتم. هم استفاده شخصی می‌کردم هم استفاده درسی.
تعریف موفقیت؟
به نظر من وقتی انسان احساس خوبی نسبت به کارها و فعالیت‌هایی که انجام داده است داشته باشد این یعنی موفقیت یعنی موفق بودن. یعنی اگر به خودش بگوید که من اگر برگردم جور دیگری انجام نمی‌دهم. رمز موفقیت من در کنکور همان هایی بود که گفتم. درک مفهوم و عمق مسئله برای من خیلی مهم بود.

نقش خانواده چطور؟
خانواده‌ام هم پیگیری می کردند و هم حمایت.
آیا برای کنکور استرس داشتید؟
در هفته قبل از کنکور من استرس داشتم اما روز قبل از کنکور دیگر استرسی نداشتم. درس نخواندم. پیاده روی کردم. شب کنکور هم راحت خوابیدم.
الگوی شما در زندگی چه کسی است؟
شاید بتوانم بگویم که در حدود صد نفر هستند که من از آنها الگو گرفتم در هر موردی که فکر می کردم می توانم استفاده کنم از هر کسی چیزی را الگو گرفتم.
هدف شما در زندگی چیست؟
فعلا لیسانسم را در رشته کامپیوتر بگیرم. بعد تصمیم خواهم گرفت چه کار خواهم کرد.
ایا می خواهید برای ادامه تحصیل به خارج بروید؟
خارج رفتن مدنظرم است ولی از نظر کیفیت فکر می‌کنم آمریکا جایگاه خوبی دارد ولی باز هم باید بررسی کنم.
نقاط قوت و ضعف این سیستم آموزشی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
کلاً کنکور یک مرحله خیلی سخت است برای هر کسی که خواسته باشد درگیر شود. حس می‌کنم که بعضی ها وارد کنکور می شوند تا یک قدمی برداشته باشند در حالی که شاید استعدادش را نداشته باشند و فقط سال‌هایی از زندگی شان را تلف می کنند. کنکور تنها راه موفقیت نیست.
انتظار شما از سیستم آموزشی و دانشگاه چیست؟
امیدوارم دانشگاه علاوه بر تحصیلات و آموزش آکادمیک به من مهارت بیاموزد.
حرف آخر:
به عنوان سخنان آخر یک فرمول واحد برای درس خواندن افراد وجود ندارد و هر کسی روش خودش را دارد که بهترین جواب را از درس خواندن بگیرد.

پدر آقای شرافت هم با حضور در جمع ما با ابراز خوشحالی و خرسندی، رتبه یک رقمی کسب شده توسط فرزندش را حاصل سعی و تلاش وی برشمرد و اظهار امیدواری کرد که دانش آموزان دوران دبیرستان مهارتهای فنی یاد بگیرند. در بهترین دورانی که استعداد های خوبی هم وجود دارد انرژی و هزینه آنها تنها صرف یاد گرفتن یکسری تئوری‌ها نشود. از آرزوهای من این هست که یک سری هنرستانهایی وجود داشته باشد که با استفاده از امکانات، نسلی با مهارت با قابلیت‌های فنی زیاد وارد جامعه شوند.